-YUGB- GV 2

 YUGB

GV

Rate : 18+++++

หลังจากวันนั้นชีวิตของอิม แจบอมเรียกได้ว่าเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังตีนเลยก็ว่าได้ ครับหลังตีนนั่นแหละครับ ตั้งแต่ไอ้หนังที่ผมถ่ายกับคิม ยูคยอมถูกวางจำหน่ายอีกรอบ ยอดจำหน่ายก็สูงขึ้นไปอีกยอดผลิตก็เพิ่มขึ้นจนน่ากลัว แฟนคลับเพิ่มขึ้นก็จริงแต่ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชายอย่างที่คิดเอาไว้  แต่ผมก็ไม่คิดจะรับงานเพิ่มอีก ใครจะอยากไปถ่ายแบบนั้นอีกเล่า!! แค่สองครั้งก็เกินพอแล้วสำหรับความทรงจำแบบนี้

Rrrrrr

เสียงโทรศัพท์เรียกให้ร่างสมส่วนของเจบีหลุดออกจากภวังค์ความคิดของตัวเอง หยิบขึ้นมาดูเบอร์ที่โทรเข้าก็ปรากฏชื่อของผู้จัดการของตัวเอง เอาโทรศัพท์แนบหูหลังจากกดรับ

“ครับ เจบีครับ”พอได้ยินเค้าตอบ ปลายสายก็ถอนหายใจออกมาทันที ก่อนจะพูดกับเค้าด้วยน้ำเสียงแปลกๆ

(คือเจบี คือว่า)ขมวดคิ้วเพราะปลายสายไม่ยอมพูดดีๆซักที

“มีอะไรครับ พี่จะอึกอักทำไม”ปลายสายเงียบไปซักพักเหมือนทำใจ แล้วรวบรวมเสียงตอบเค้ากลับมา

(นายไม่ยอบรับงานมาเดือนกว่าๆแล้วนะ เมื่อไหร่จะรับเพิ่มซักทีล่ะ)กรอกตาทันทีที่ได้รับคำตอบ หลังจากวันที่โดนคิม ยูคยอมลากออกจากห้องเพื่อไปถ่ายหนังเพิ่มเจบีก็ไม่คิดจะรับงานอีกเลย ยังดีที่บริษัทที่เค้าสังกัดอยู่ไม่ค่อยจะบังคับนักแสดงตัวเองมากเท่าไหร่ เจบีเลยใช้ข้ออ้างว่าตัวเองโดนบังคับเพื่อขอลาหยุดมาเดือนกว่าๆแล้ว ต่อให้ถ่ายกับผู้หญิงตอนนี้ก็ไม่มีกะจิตกะใจอยากจะถ่ายหรอก อยากนอนอยู่ที่ห้องเฉยๆมากกว่า

“ผมลาหยุดไปแล้ว”ปลายสายไม่ตอบ แปบเดียวก็มีเมลล์แบบครั้งที่แล้วเข้ามาอีก เจบีรู้สึกเครียดขึ้นมาทันที แม่งมาอีกละเมลล์ทีไรบังคับกันทุกที พอกดเข้าไปดูก็แทบจะปาโทรศัพท์ทิ้งแต่ก็ทำไม่ได้ เลยได้แต่ก่นด่าผู้จัดการตัวเองแทน

“แม่งบังคับกันตลอด ผมไม่ถ่ายครั้งนี้ผมไม่ยอมจริงๆด้วย!!”คนปลายสายถอนหายใจเหมือนหนักใจ

(พี่ขอโทษจริงๆนะเจบี ครั้งก่อนก็ด้วยแต่ว่านายก็น่าจะรู้นี่ว่าถ้าเค้าสั่งแล้วพี่เองก็ปฏิเสธให้นายไม่ได้น่ะ พี่ขอโทษนะเจบี)ทำไมเค้าจะไม่รู้ว่าไอ้คนที่สั่งให้เค้าไปถ่ายครั้งนี้มันเป็นใคร แม่ง ไอ้ห่_คิม ยูคยอม ไอ้ลูกประธานบริษัท ไอ้ โว้ยยยยยย โมโหจนเผลอทำนิสัยแบบประจำออกไป ยื่นคางแล้วต่อยรัวๆไปที่โซฟาเพื่อระบายความโกรธ

(โอเครึป่าว เจบี)ยิ่งได้ยินแบบนี้ก็ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่ เลยกระแทกเสียงตอบกลับก่อนกดวางสายไป

“แล้วผมปฏิเสธได้รึไงเล่า!!! ไอ้ห่_คิม ยูคยอม ไอ้ ไอ้ โว้ยยยยย”ระบายความโกรธทั้งหมดลงไปที่โซฟาอย่างไม่กลัวเจ็บ

สาบานกับตัวเองไว้ว่าอิม แจบอมจะต้องเอาเลือดหัวคิม ยูคยอมออกให้ได้!!!

“ยิ้มแบบนี้นี่คิดอะไรอยู่”เสียงทุ้มเรียกให้ยูคยอมหันไปหา ร่างสูงโปร่งกับใบหน้าที่หล่อเหลาไม่แพ้กัน ทั้งความสมบูรณ์แบบที่ผู้หญิงหลายๆคนหลงใหล มาร์ค ต้วนมีมันทั้งหมด

“แค่ได้เล่นอะไรสนุกๆมาน่ะ”ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงคนที่โดนเค้าสั่งให้มาถ่ายหนังคู่ด้วยกันอีกครั้ง แต่เอาจริงๆเค้าก็ไม่ได้ผิดสักหน่อยนี่ อิม แจบอมต่างหากที่ผิด ผิดที่มีรูปร่างน่าขย้ำลงกับเตียง ผิดที่มีผิวขาวๆล่อตาล่อใจเค้า ผิดที่มีสายตาที่น่าทำให้ร้องไห้ออกมา

“อะไรสนุกๆนี่ ใช่อิม แจบอมรึเปล่านะ”มาร์คพูดขึ้น ทำไมเค้าจะไม่รุ้ว่าความสนุกของยูคยอมคืออะไร ถ้าพูดกันตรงๆคนที่ถ่ายหนังกับหมอนี่คนล่าสุดคงจะน่าสนใจไม่น้อยเลยล่ะ ปกติมาร์คไม่เคยเห็นใครที่ยูคยอมจะเอ่ยปากสั่งให้ถ่ายด้วยกันมากกว่าหนึ่งครั้งด้วยซ้ำ อิม แจบอมต้องมีอะไรที่น่าสนใจมากแน่ๆ

“ก็รู้นี่”ตอบอีกคนแค่นั้นก่อนจะลุกขึ้นเพื่อออกไปตามนัดที่เค้าสั่งการเอาไว้ หยุดที่หน้าประตูเพื่อฟังคำพูดของมาร์ค

“ถ้าเบื่อแล้วเอาให้ชั้นเล่นบ้างก็ได้นะ”ยิ้มออกมาก่อนจะตอบกลับไป

“คงอีกนานนะ ครั้งนี่ถูกใจชั้นมากเลยล่ะ”แล้วก็เดินออกไปทันที มาร์คที่นั่งอยู่ได้นึกสงสารแจบอมคนนั้นขึ้นมาเลยล่ะ

“โชคดีนะครับอิม แจบอม”

มือพร้อม ชุดพร้อม แต่ใจกูนี่ไม่พร้อมเลยครับ อยากกลับบ้านจังเอากูกลับที เจบีกำลังนั่งรออยู่ในห้องรับรองอย่างห่อเหี่ยว ชุดถูกเปลี่ยนให้พร้อมเข้าฉาก วันนี้เค้าโดนจับใส่ชุดเสื้อคลุมสีดำสนิทที่แหวกด้านหน้าจนเห็นหน้าอกขาวๆชัดเจน แหม่ถ้าจะแหวกขนาดนี้ให้กูถอดเลยก็ได้ อย่างน้อยก็ยังดีที่ไม่โดนโปะยาสลบหรือฉุดออกมาจากห้องครั้งก่อน แต่เอาจริงๆครั้งนี้แม่งก็ไม่ต่างจากการบังคับหรอก เค้าในตอนนี้รู้สึกจิตจกเอามากๆพอต้องมาคิดว่าตัวเองต้องโดนทำแบบไหนก็ยิ่งเครียดเข้าไปอีก แค่สองครั้งมันยังไม่พอรึไง จะเอาอะไรอีก ทำแบบนี้เปลี่ยนให้กูไปเป็นนายเอกGVเลยมั้ยล่ะ  ได้แต่คิดในใจแต่ก็ไม่กล้าพูดออกไป  ใครจะกล้าพูดล่ะถ้าเกิดประธานได้ยินแล้วนึกจับเค้าเข้ามาเป็นจริงๆตัวเค้าเองก็คงเลี่ยงไม่ได้ อะไรมันไม่แน่นอนเสมอไป

“ทำหน้าทำตานะครับ ไม่ได้ให้ไปเอากับคนอื่นซักหน่อย”หันควับไปทางน้ำเสียงที่กวนประสาท ก่อนจะเจอกับไอ้ลูกประธานคนเดิมที่บังคับเค้าให้มาถ่ายคู่กับตัวเอง

“ช่วยไม่ได้นี่นา ก็เจบีมีของที่ผมสนใจอยู่นี่”ยูคยอมเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆอีกคนที่นั่งทำหน้าตาไปพอใจอยู่บนโซฟา พอนั่งลงอีกคนก็เขยิบหนีไปอีกฝั่งทันที  ร่างกายที่เค้าสนใจตอนนี้อยู่ในชุดคลุมสีดำที่เค้าชอบ ผิวขาวๆที่โผล่ออกมาจากรอยแหวดของชุดทำเค้ารู้สึกอยากจะขย้ำอีกคนตรงนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็คงได้แค่คิดเพราะเจ้าตัวไม่ยอมเล่นด้วย

“งั้นก็รีบๆเลิกสนใจผมซักทีสิ  เฮ้ยยยย”ยังไม่ทันพูดจบประโยคก็ต้องอุทานออกมาเพราะไอ้บ้านั่นเล่นดึงจนเค้าไปนอนอยู่บนตัวมัน สภาพตอนนี้คือเค้ากำลังคร่อมมันกลายๆเลยล่ะ  พอเห็นสายตาของยูคยอมที่กำลังมองไล่ตั้งแต่ลำคอลงไปเรื่อยๆก็หน้าแดงขึ้นมา

“แค่มองก็หน้าแดงแล้วนะครับ อ่อนจัง”เจบีรู้สึกเหมือนกำลังโดนท้าจากยูคยอมอยู่กลายๆ ว่าเค้าอ่อนหรอ ได้คิม ยูคยอมเดี๋ยวรู้ เดี๋ยวรู้

“ใครอ่อนวะ”ยูคยอมยิ้มออกมากับคำตอบ เหยื่อติดกับดักเค้าแล้วล่ะ ส่งมือเข้าไปสำรวจร่างกายของอีกคน สายตาที่มองสบกันกำลังท้าทายกันอยู่

“ถ้างั้นตอนเข้าฉากเรามาแข่งกันมั้ยครับ”เจบีเลิกคิ้วแทนคำถาม แต่ก็ต้องหลุดครางออกมาเพราะโดนสัมผัสเข้าที่ตุ่มสีจางสองข้าง มืออีกคนขยับปัดไปมาทั่วตัวเค้าเหมือนกำลังหยอกล้อ

“ว่าใครจะขอร้องออกมาก่อนกัน”เจบีหยุดมืออีกคนด้วยมือของตัวเอง ไหนๆก็โดนท้าแล้วเค้าก็จะเอาชนะให้ดู เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าหล่อของยูคยอมพร้อมกระซิบที่ข้างหูเบาๆ

“หึ แล้วอย่าเผลอพูดออกมาล่ะครับ คิม ยูคยอม”ลุกเดินหนีออกจากตัวเค้าไปป ยูคยอมยิ่งถูกใจคนคนนี้เพิ่มขึ้นไปอีก นึกว่าจะโดนโกรธซะอีกที่บังคับให้มา แต่พอโดนเค้าท้าเข้าหน่อยก็ไม่ยอมแพ้เลยนะครับเจบี

“พร้อมนะ เจบี คุณยูคยอม”เสียงผุ้กำกับที่ควบคุมการถ่ายในครั้งนี้ดังขึ้น การถ่ายครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ต้องถ่ายต่อหน้าทีมงานทุกคน เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกของเค้ากับไอ้คุณยูคยอมเลยก็ว่าได้ ส่วนฉากก็เปลี่ยนเป็นห้องโล่งๆที่มีแค่โซฟาอยู่กลางห้อง  ทั้งเค้าและยูคยอมพยักหน้าตอบเป็นการบอกว่าพร้อมแล้ว ระหว่างรอคำสั่งเริ่มก็ได้แต่ทำใจไปพลางๆ เค้าจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ถ่ายเสร็จต้องเอาเลือดในหัวไอ้นี่ออกให้ได้

“งั้นเริ่มได้”สิ้นคำสั่ง ร่างเจบีก็ถูกดึงเข้าไปหาอีกคนทันที แต่ครั้งอาจจะแปลกไปหน่อยที่เจบีเป็นคนคว้าคอของอีกคนให้เข้ามาใกล้ๆแล้วมอบจูบที่ดุดันลงไป ยูคยอมก็ไม่ยอมแพ้เค้าส่งลิ้นเข้าไปลิ้มรสในโพรงปากของอีกคน ลิ้นทั้งสองกระหวัดเกี่ยวเข้าหาหันกันอย่างดุดันราวกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้าง

“อื้มม อื้อ”เป็นเจบีที่ส่งเสียงออกมา นิ้วที่กำลังชอนไชอยู่ในตัวเค้าตอนนี้กำลังเพิ่มความเจ็บและเสียวมากขึ้นจากเดิม ยูคยอมที่กำลังสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มขยับนิ้วหมุนคว้านให้มันลึกไปอีก กระแทกลงจุดนั้นแรงๆจนอีกคนเผลอร้องออกมา

“ขอร้องสิครับ แล้วผมจะเอาออกให้”เสียงกระซิบข้างๆหูจากอีกคน  ยิ่งทำให้เจบีต้องการชนะเพิ่มขึ้นไปอีกเลื่อนมือตัวเองลงไปสัมผัสกับแก่นกายที่กำลังตื่นขึ้นของอีกคน ดึงเชือกที่ผูกเอาไว้กับชุดให้หลุดออกแล้วกำรอบแก่นกายของยูคยอม ใช้หัวแม่โป้งปัดผ่านเพิ่มความเสียเล็กน้อยจนยูคยอมครางออกมา

“อื้มดี”ตอบแทนอีกฝ่ายด้วยการกระแทกนิ้วตัวเองเข้าไปเรื่อยๆ ซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอที่เต็มไปด้วยเหงื่อไคล ความน่าหลงใหลก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก เค้าถอนนิ้วออกมาจากตัวเจบี แล้วพลิกให้คนข้างบนหันหน้าเข้ากับแก่นกายตัวเอง หันสะโพกแน่นเข้ามาอยู่ใกล้ๆใบหน้า สะโพกสีขาวแน่นล่อตาล่อใจกับช่องทางสีอ่อนที่น่ากระแทกแรงๆ  ตอนนี้เค้าสองคนอยู่ในท่าหกเก้าแบบที่ยูคยอมต้องการ

“เอาจริงๆชอบหกเก้าก็ไม่บอกเลยนะคิม ยูคยอม”เจบีพูดหยอกอีกคนมือก็กำไปที่แก่นกายที่กำลังแดงก่ำตรงหน้า เสียงกล้องที่กำลังมาที่ตัวเองทำให้รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย ยิ่งอยากชนะก็ยิ่งไม่มีความกลัว เจบีมองไปที่กล้องที่จับมาที่เค้าส่งสายตาเชิญชวนไปให้ ปากบางอมลงไปทั้งดูด ทั้งขยับขึ้นลงราวกับกินไอติมที่แสนอร่อย สะดุ้งเล็กน้อยเพราะอีกคนส่งนิ้วเข้ามาในตัวเค้าอีกรอบ

“พอดูดีๆเจบีนี่ก็ร้อนแรงไม่เบานะครับ”ยูคยอมพูดพลางส่งนิ้วอีกนิ้วเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม แรงตอดรัดจากช่องทางกำลังทำเค้าคลั่ง สวนสะโพกให้อีกคนสำลักเล่นเล็กน้อย มืออีกข้างก็รูดรั้งแก่นกายของเจบีไปเรื่อยๆ จนเจบีเริ่มขัดใจกับจังหวะที่เนิบนาบ แต่เค้าจะพูดขอร้องไม่ได้เด็ดขาดเกมส์นี้เค้าต้องชนะ

“อื้อ อ้า”เปลี่ยนจากท่าหกเก้ามาเป็นพลิกตัวเค้าให้นั่งคร่อมแล้วส่งแก่นกายของตัวเองเข้ามาแทน ไอ้ห่าไม่ให้กูตั้งตัวเลยกะจะแทงอย่างเดียวรึไงวะ ยิ่งขัดใจมากขึ้นไปอีกเพราะยูคยอมไม่ยอมขยับแถมส่งสายตาท้าทายมาให้เค้าอีก ได้จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ยได้

“อืมม ดีครับ”พอเห็นเค้าไม่ยอมขยับเจบีก็เริ่มคุมเกมส์เองร่างสมส่วนขยับขึ้นลงตามแรงอารมณ์ของตัวเอง ทุกครั้งที่กระแทกลงมามันทั้งหนักหน่วงแล้วก็เร่าร้อน

“อื้ออ อ้ะ”พอจะปลดปล่อยก็โดนทำแบบทุกครั้ง มือของยูคยอมเลื่อนมาจับเข้าที่แก่นกายสีสวยที่กำลังจะปลดปล่อย เอานิ้วกดปิดเอาไว้ไม่ให้ออกมา เจบีทำหน้าแหยเหทันที พอจะเอามือไปดึงมืออีกคนออกก็โดนพลิกให้ลงมานอนข้างล่างแทน แม่งแรงเยอะจังวะ

“อึก ฮึก”พอเห็นอีกคนเริ่มน้ำตาคลอยูคยอมก็ก้มลงไปกระซิบเบาๆให้อีกคนฟัง

“ขอร้องสิครับแล้วผมจะให้ปล่อย”เจ้าตัวส่ายหน้าให้เค้า เค้าเลยแกล้งกระแทกลงไปในช่องทางนั้นเร็วๆ ร่างกายที่พอโดนกระตุ้นเพิ่มแต่ไม่ได้ปลดปล่อยคงจะทรมานน่าดูเลยล่ะ

“ว้าา จะไม่พูดจริงๆหรอครับเจบี ผมจะเสร็จอยู่แล้วนะ”เม้มปากบางเข้าหากันอย่างอดกั้น ความรู้สึกที่ถูกกระแทกกระทั้นเข้ามาข้างในร่างกาย ยิ่งเพิ่มอารมณ์มากขึ้นไปอีก พอจะปลดปล่อยก็ถูกห้ามเอาไว้ด้วยมือข้างนั้น ทั้งอึดอัดทั้งทรมานจะแย่อยู่แล้ว เลยกลั้นใจพูดออกไปทั้งๆที่ไม่อยากพูด

“อึก ขอร้องละ ขอปล่อยนะ ”ได้ยินเสียงหึออกมาจากอีกคน ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาบังหน้าตัวเองเอาไว้เพราะไม่อยากให้อีกคนเห็นหน้าตัวเองในตอนนี้ แต่ก็โดนดึงออก ยูคยอมปล่อยมือออกจากแก่นกายสีสวยที่กำลังสั่นระริก กระแทกลงไปตามที่โดนขอร้อง แล้วปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปในตัวอีกฝ่าย

“มันก็แค่นั้นแหละครับ”

“คัท!!!!”สิ้นเสียงผู้กำกับยูคยอมก็ดึงตัวตนของตัวเองออกมาจากตัวเจบี มองร่างสมส่วนที่กำลังนอนหอบอยู่ข้างล่าง ตาควมที่เค้าชอบกำลังหลับตาพริ้มจนเห็นแพขนตา ใบหน้าขาวที่กำลังแดงระเรื่อ ไหนจะผมที่ยุ่งๆฟูนั่นอีก ปากบางกำลังกอบโกยอากาศเข้ามาในตัว

“ดะ เดี๋ยวจะเอาชั้นไปไหน ปล่อยนะเว้ย!!”ยังไม่ทันได้หายใจเสร็จดี ก็โดนอุ้มออกมาจากเตียงทั้งที่อยู่ในสภาพเปลือยๆนั่นแหละ ผู้จัดการที่พอเห็นเค้าโดนอุ้มเดินออกมาก็รีบวิ่งเข้ามาขวางไว้

“จะพาเจบีไปไหนครับคุณยูคยอม”เจ้าของชื่อเลิกคิ้ว ก่อนจะตอบกลับมา

“จะพไปคอนโดชั้นไง”เจบีรีบสะบัดตัวออกแต่ก็โดนกอดไว้แน่นกว่าเดิมจนขยับไปไหนไม่ได้ เลยได้แต่พูด

“ก็มาถ่ายแล้วนี่ไง จะพาไปไหนอีกชั้นอยากพักผ่อน”ยิ้มให้กับคำตอบของคนในอ้อมกอด คงจะเหนื่อยจนไม่อยากพูดกับเค้าแล้วล่ะ เลยหันไปคุยกับผู้จัดการที่ยืนอยู่ตรงหน้าแทน

“ผมไม่ทำอะไรเค้าหรอกครับ อีกอย่างผมก็บอกไปในเมลล์แล้วด้วย”ผู้จัดการหนุ่มได้แต่ยืนนิ่ง เค้าไม่ได้อ่านเมลล์ที่อีกคนส่งมาเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรแบบนี้ส่งมาพร้อมคำสั่งบ้าบอนั่น เพราะความสะเพร่าของตัวเค้าเองแท้ๆ มองไปที่ร่างของนักแสดงในการดูแลที่เผลอหลับไปเพราะความเหนื่อย สบตากับคนที่กำลังอุ้มอยู่อย่างปลงๆแล้วพูดออกไป

“อย่าทำอะไรเค้านะครับ ผมขอร้องล่ะ”เจ้าตัวไม่ตอบแต่เดินออกมาจากห้องนั้น หยุดยืนอยู่หน้าประตู  แล้วหันกับมาตอบผู้จัดการหนุ่ม

“อย่างที่เคยบอกครับ ผมจะพยายาม”

“อือ อื้ออ”รู้สึกตัวจากสัมผัสบนคอ ไหนจะความรู้สึกที่เหมอนมีอะไรอยู่ในตัวอีก พอลืมตาก็เจอเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของยูคยอมที่กำลังซุกซนอยู่กับร่างกายตัวเอง อีกคนยิ้มกลับมาให้ก่อนจะกระแทกนิ้วลงไปเพื่อเพิ่มจังหวะ

“ตื่นแล้วหรอครับ”มองตาคมที่กำลังส่งสายตาไม่พอใจมาให้ ปากบางขยับถามเค้า

“ทำอะไร อ้ะ”ยูคยอมยิ้มขยับนิ้วที่อยู่ในช่องทาง คว้านเอาสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา ทำแบบนี้จนอีกคนเริ่มมีอารมณ์

“ผมแค่เอาออกให้เองนะครับ แค่นี่ก็ขึ้นแล้วหรอ ทะลึ่งจังนะ”มือจับหมับเข้าที่สิ่งที่นูนขึ้นมาตรงกลางตัวของอีกคน ใช้นิ้วโป้งปัดไปมาหยอกเล่น เจบีเม้มปากกลั้นอารมณ์ตัวเอง

“ไม่เอานะเว้ย!”พูดห้ามทันทีพอรู้ว่าจะโดนทำอะไรต่อจากนี้  เจ็บยังไม่หายแม่งจะเอาอีกหรอวะ

“ไม่สนครับ”ยูคยอมยิ้มตอบแล้วเริ่มลิ้มรสเหยื่อที่นอนขัดขืนอยู่ข้างล่างตัวเองทันที

“ไม่เอา!! ไอ้ยูคยอมปล่อยดิ้!!”

“อื้อออ อ้ะ”

ผมขอไปถ่ายหนังต่ออีกซักเรื่องก่อนนะครับ

อ่อ แต่ว่าเรื่องนี้ไม่ได้วางขายนะครับ (ยิ้ม)